Birbirlerine öyle sıkı sarılıyorlardı ki
Kenetlenmişlerdi sanki
Birinin başı diğerinin omzunda, yaslanmış
Tek vücut olmuş gibi
Ta uzaktan çocuksuydu görünen
Yakınlaştıkça büyüyen
Her dalgayla yükselen
Ama eğilmeden, bükülmeden
Ağaç dalları gibiydiler
Aynı gövdeden aynı göğe yükselen
Huzurun gölgesinde
Rüzgarla dans eden
Ne düşünüyorlardı acaba?
Sessizliği paylaşırken
Konuşmadan geçen sürede
Sadece o anı sonsuzlarken
Bir el diğerinin belinde
Bir baş diğerinin omzunda
Kayadan uzanmış ayaklar birbirine değerken, bakışlar karşıda
Bir sevda her ikisinin de ufkunda
Başka bir şey bu
Büyük değil küçük dokunuşlarmış aslında
Büyümek zorunda kalmadan
Birlikte yaşlanmaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder