Yazmak entelektüel bir kadınla birliktelik gibi. Her anı heyecanlı, estetik, öğretici, düşündürücü. Çok sık karşıma çıkıyor bu aralar. Dokunmadan bahsetmeden geçemeyeceğim. 80 bin yıllık insanlık tarihinde temel dürtüler unutulmuş. Erkek ne ister, peki ya kadın? Mengüç malzeme için sağol.
Geçmeden önce...
Birbirine saygı-itaat denen kavram, toplumun, bireysel ilişkilerin temel yakıtı kapitalizme yeni düşmüş. İmaj yenmez insanoğlu! Venedik vebası, maske ve sonrası malum.
Ya evet ya hayır. Yani ya alacaksın ya almayacak, ya seveceksin ya sevmeyecek, ya konuşacaksın ya susacak. Elbette her şey zıddıyla var olacaktır. Ama iki zıt aynı anda var olamaz mı? Yani hem sevmek hem sevmemek aynı kişide? Ölmek ile canlanmanın her gün aynı bedende devam ettiğini düşündüğümde diyalektik oluş mümkün görünüyor. Yani bir "evet" gerçekte biraz ya da tamamen hayır da barındırabilir değil mi? Yokoluş bir oluş barındırıyor mu?
Nagazakiye atom bombasının yapamadığını Japon kadın erkek arasında binlerce yıldır var olan itaat olgusunu yerle yeksan ederek başardı kapitalizm. Nasıl mı? Akan anlattı bayıldım. Erkeğe karşı kadın tarafından gösterilen saygı - ki bu tek taraflı değil- erkeğin elinden alındığında erkek nerede aradı kaybettiği saygıyı sizce? Evet tabiki Porsche, Ferrari, Armani vb kapitalizmin silahşörlerinde.
Gelelim 80 binlik mirasa. Erkek, fiziksel güçlü. Bakmak korumakla programlanmış. Ava gidiyor grup olarak. Binlerce yıldır bu böyle. Konuşmuyor. Şuşşşş! İşte avladı, omuzladı döndüğünde bir şölen, bir kutlama. Ne kadar güçlüsün. Aslında biçarenin istediği et yemek değil. Pohpohlanmak, onure edilmek. Ey zamane kadınları. Zor mu evde erkeği pohpohlamak? 80 bin yıllık dürtüye ters olan onu evde konuşturmaya çalışmak:)
Peki ya kadın? Evde. Onunda görevi korumak geliştirmek aktarmak üretmek. Aaaaa. Bu ot zararlı, şu mantar zehirli. Gelecekte lazım olur dur şunu da toprağa kakayım. Al sana ilk tarım. Eee komşu ne yapıyor acaba? Dur onu uyarayım aman o mantardan toplamasın. Güvenilir değil? Yani kadının en temel dürtüsü konuşmak, paylaşmak ve güvenilir kanatlar altında hissetmek. Ey erkek! Kanatlarına ne oldu.
Ne olur gerçekten o kadar koptun ki, bunu sana başartan neydi biliyor musun? Standartlaşma! Diğerine benzeme arzusu. Seni yok eden bu saçmalık. Ne olur kendini gör. Ne saç boyayarak, ne ameliyatlarla içindekini o sonsuz huzursuzluğu değiştirebiliyor musun? Bunun formülü
Beklentisiz yaşamak.
Kalıpsız olmak..
Dün Ufuk'un dediği gibi küçük alanlarda asi savaşlar vermek.
Vitray yağ tenekelerine, kola tenekeelrine, eskimiş ayakkabılara inadına çiçek ekmek.
