Bahsettiğim doğru da inat değil? Şimde kime göre doğru diyeceksin. Doğru eğer doğruysa kime göreye gerek olmaz ki.
İnatçılık, gerek doğru ve gerekse yanlış kendi istek ve düşüncelerinde gereğinden fazla ısrarcı olmak demekse eğer, inat, hem de körü körüne inat, zehirden başka birşey değil kanımca.
İnadın diğer adı galip gelme hırsı. Ancak biline ki hırsından dolayı selamate ulaşmış insan yoktur. Felaketin uçan halısıdır HIRS.
Neden inat edersin be insan? Ne beklersin? Ne yetersiz gelir sana? Sorunun nedir belli değil. Salt bencillik. Çünkü inadım, efendim. Aferdersin koçum! Eşek de inat. Bak sonuçta ne oluyor, sırtından sopa eksilmiyor. Rüzgara karşı seslensen ne olacak, senden başkası duymuyor zaten.
İnadın sebeplerinin başında kibir ve gurur. Kibirli insan hatalarını kabul etmek istemez ve gururuna yediremediği için, bile bile yanlışta inat eder.
Şimdi bir uzmana kulak verelim...(Prof. Dr. Erol Özmen'in sitesine bakınız)
"İnatçılık gösteren kişiler kendi düşüncelerine takılıp kalan, ısrarcı biçimde dediğinin kabul edilmesini ve yapılacak olanın kendi dediği şekilde yapılmasını bekleyen insanlardır. Yaptıklarının her yönünü, olası sonuçlarını, başkası için ne anlama geldiğini dikkate almadan hareket ederler.
Psikolojik gelişim dikkate alındığında inatlaşmanın her insanda özerklik kazanma (2-3 yaşları) ve ergenlik döneminde doğal olarak ortaya çıktığı gözlenmektedir. Erişkinlerde gözlenen inatçılık da bu dönemlerde şekillenmektedir. 2-3 yaşlarındaki çocuk ‘özerk olma’, ‘ne olursa olsun kendi istediğini yapma’, ‘kendisini kabul ettirme’ ve ‘başkasının denetimine girmeme’ mücadelesi verir. Ergenlik dönemi ise çocuklukta şekillenen her türlü ruhsal yapının gözden geçirildiği ve sonunda da oturduğu dönemdir. Bu dönemlerde yaşanan inatlaşma psikolojik gelişimde kaçınılmaz olarak ortaya çıkan ve yaşanması gereken bir özelliktir. Fakat anne ve babanın olumsuz tutumları sonucunda sağlıklı biçimde aşılamayan inatlaşma kalıcı bir özellik haline gelebilmektedir. YANİ KABUL EDİN. İNADINIZ BİZDEN KAYNAKLI DEĞİL.
İnatlaşmayı ortaya çıkaran etmenler kişiden kişiye büyük farklılıklar göstermektedir. Bu nedenle her inatlaşma aynı tutulmamalı, kendine özgü çerçevede değerlendirilmelidir. Bazı insanlar haklarının yendiği ve karşısındakinin kendisini küçümsediği / aşağıladığı duygusuna kapıldığı için, bazı insanlar başkasının haklı olabileceğini kabullenmede zorlandığı için, bazı insanlar karşıdakinin dediğine uyarsa yaşamının denetimini kaybedeceğini düşündüğü için, bazı insanlar ise öfke ve kızgınlıklarını ancak böyle (pasif agresif) gösterebildikleri için inatlaşırlar. İnatlaşan kişi kendi dediğinin doğru olduğunu kabul ettirme, haklı olduğunu onaylatma gereksinimi içindedir".
Çok bilmiyor olabilirim. Ancak İnadın sonu çoğunlukla UTANMA ve AYIPLANMADIR.
